In een ideale wereld zou een patiënt met pulmonale arteriële hypertensie (PH) in ieder geval één keer door een reumatoloog gezien moeten worden. Hier leest u waarom.
Volgens Vonk is het van belang om door een reumatoloog gezien te worden, omdat de behandeling van een patiënt met een auto-immuunziekten meer vergt dan alleen het behandelen van de PAH. De prognose is ongunstiger en er zijn meer uiteenlopende complicaties. Als voorbeeld noemt Vonk de behandeling met antistollingsmiddelen die veel wordt gebruikt bij patiënten met een idiopathische vorm van PAH, maar die bij PAH geassocieerd aan systemische sclerose juist voor extra problemen kan zorgen. Systemische sclerose is een aandoening waarbij door de vaatafwijkingen en ontstekingen in de huid, gewrichten in interne organen littekenvorming en verharding optreedt.
Daarnaast hebben bijvoorbeeld sommige patiënten met Systemische Lupus Erythematosus (SLE) naast PAH-remmende geneesmiddelen ook baat bij afweer onderdrukkende medicijnen. Laatstgenoemde medicijnen zijn bedoeld om het afweersysteem wat gericht is tegen lichaamseigen cellen en eiwitten te onderdrukken.
Net als systemische sclerose is ook SLE een zeldzame auto-immuunziekte, die kan leiden tot veel verschillende klachten en verschijnselen
Het werk van de reumatoloog begint met een gesprek waarbij de medische voorgeschiedenis van een patiënt en de klachten en verschijnselen goed in kaart worden gebracht. Hierbij wordt ook gelet op zaken die voor een cardioloog of longarts minder voor de hand liggen. Voorbeelden hiervan zijn het fenomeen van Raynaud en afwijkingen aan huid, gewrichten en nagels. Een belangrijke aanwijzing ligt bij de bloedvaten bij de nagelriemen. Het lichamelijk onderzoek richt zich onder anderen hierop. Een ander onderzoek dat een patiënt mag verwachten is bloedonderzoek waarbij naar antistoffen worden gekeken.
Bij vermoeden van een systeemziekten als onderliggende aandoening van pulmonale hypertensie doet de reumatoloog vaak een nagelriemcapillairoscopie. Tijdens dit onderzoek wordt met een microscoop de kleine haarvaatjes van de nagelriemen bekeken.
Als er sprake is van een systeemziekte, bespreekt de reumatoloog met een patiënt de gevolgen daarvan en de mogelijke behandeling. In sommige gevallen levert het onderzoek geen afwijkingen op, maar kan er alsnog een risico aanwezig zijn op een auto-immuunziekte in een latere fase. Dan komt de patiënt onder jaarlijkse controle te staan van een reumatoloog.
Vanuit haar expertise kan de reumatollog in sommige gevallen tijdens het eerste consult met een patiënt gelijk herkennen of er sprake is van een auto-immuunziekte als onderliggende aandoening voor de PH. Deze specifieke groep patiënten zal gedurende het hele ziektetraject onder behandeling blijven van de reumatoloog, en deze is tevens de hoofdbehandelaar, maar werkt altijd samen in een team met cardiologen, longartsen en gespecialiseerde verpleegkundigen.
Waarom komt u op de longafdeling terecht?
Hoe ziet het zorgtraject eruit?
Longarts Jan van der Maten legt uit